හීනෙන්වත් නෑ ඔබ… මා නෙත් මානේ දැන්...
දුරස් කලා මා.. නුබ අපෙ මතක හිතෙන්...
ජීවිතය ලියූ පොත.. පෙරලමින් පිටු ගනන්...
උනුසුමක් හෙව්වා, දුරුත්තෙ.. දවා… අලු කරන්...
තෙලි තුඩින් ලියු ගී පද පත් ඉරු පුරවන්…
ලියුවේ මා නොව, මගේ සෙනහසමනම්…
ඒ බවත් නුබත් දන්නවා නම් හොදින්...
එයත් ඇති මගෙ හිතේ සැනසීමට නම්…
බැදූනු සෙනෙහස අරබයා නුබ නමින්…
මටත් නොකියම සොහොනක මියදිලා, ගිහින්…
ආයෙම දවසක් මේ ගමන් මගෙහි නම්…
හමුවන්න එපා අප, පැතුව පැතුමක් මන්…
No comments:
Post a Comment