පාලුවට ගිය හිතේ..
වස තැල්ල - සුද්ද කර...
තෙමා...පැන් වත්කර..
දඩු වැටත් බැද...
ඉදුවා... අන්කුරයක්..
හදවතේ ගැබුරුම තැනක..
සෙනහසින් පෝෂණය කල..
නුබ...
නෙලන්නට තුර අග මල්,
බලා හිදී ... මොහොතකින්
......
දිනක මා මේ ලොවට කියමි.....
මා මේ ලොව...
වාසනාවන්තම පෙම්වතාද,
ස්වාමියාද බව...
නුබ වැනි පෙම් වතියක් ද, බිරිදක් ද ලද....
No comments:
Post a Comment